۳۰ بهمن ۱۴۰۰

مبر از یاد مرا...


کاش حتّی یک بار...
لابه لای غم دلتنگی من...
 "
تو" گذر می کردی!
و مرا می دیدی
که چو رگبار بهار
در پی ات می بارم!
گفته بودند که :
"
از دل برود، هر آنکه از دیده برفت"
 "
تو" که همچون نفسی...
"
تو" که از دیده برفتی و نرفتی از یاد
مبر از یاد مرا...

 


 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر