از وقتی تو رفتی...

از وقتی که تو رفتی ...

آینده هیچ وقت نیامد که هیچ ...

گذشته هم هیچ وقت نگذشت!

نانوشته مرا بخوان...

تو که نباشی
دلــم نـمـی رود بــه نــوشـتـن!
ایــن کـلــمــات بــه هــم دوخــتـه شــده کــجـا،
احـســاســات مــن کـجـا...
ایـــن بــار...
نـانــوشتــه مـرا بـخــوان...!

ای کاش گفته بودی...

ای کـاش گـفتــه بـودی کـه عـاشـق دیگـری شـده ای!

من خــودم هم عــاشـــق بــودم...

درکـــت مـیـکــــردم...!

مهمان خواب منی...

شرمنده ام می کنی!
گاهی در خواب به من سر می زنی بانو...

آنلاین که می شوی

آنلاین که می شوی

انگشتانم به لُکنت می افتند...

فشار ِ واژه بر روی کیبورد می افتد

و نگاه خیره مانیتور..، مدام

چراغِ روشنِ تو را به خورد نگاهم می دهد...

آنلاین که می شوی

در شک و تردیدِ تایپ کردن و نکردن "سلامـ" ـی که

نمی دانم قرار است

با کدام رویت جواب دهی!،

یک تکه یخ می شوم تا

از دستانِ گُر گرفته ام روی کیبورد عرق سرد بریزد...

آنلاین که می شوی

حرف هایی که

از بود و نبود تو آب میخورند

در گلوی تمام مسنجر ها گیر می کنند و

سر به ابتذال هیچ Enter ی فرو نمی آورند...

حرف هایی

که قول داده ام

یک روز از خجالت گفتن شان در بیایم...

آنلاین که می شوی

رویایی دور از دسترس می شوم...

در انتظار پیامی از تو که

می دانم غرورت

ضمانت Send نکردنش را کرده است...

آنلاین که می شوی خود آزار می شوم...،

در فکر و خیالِ ارتباط احتمالیِ تو با هر چراغِ روشنی در نِت...

آنلاین که می شوی

دست و بال انگشتانم تنگ می شود... آنقدر که

تمام کلیک های موس

حول حوش Sign Out پرسه می زنند...

خواستن تــــــــــــو...

هنوز هم نمیدانم
اینجا چه فصلی است که من کال مانده ام
و به تـــــو نمیرسم!!

ناقوس مرگ

صدای

ناقوسی دوباره

در
انزوای مرداب می آید

چشمانت انتظار کدام ساحل را می کشند

و ترا

جادو گر کدام چراغ ربوده است

که من

در قلبت مرده ام؟

خسته ام از این مجازی ها...

داستانِ من و تــو از آنــجـا شـــروع شـد
که پـشـت شـیشـه ی بیجانِ مـانیـتـور به هم جان دادیــم
با دکــمه های سـَـرد کـیـبورد

دســت هـای هــم را گـرفـتیـم و گــرمایـش را حـِـس کــردیـم
بـا صـورتکها، همـدیگـر را بـوسـیـدیـم و طعـم لــَب هایمان را چـشـیـدیم
آهـنـگی را هم زمان با هـم گـوش کــردیم و اشــک ریـخـتیـم و خندیدیم
پیکهای مشروبمان را از پشت مانیتور به هم زدیم
سکس هایمان را با کلمات بی جان، جان دادیم به جانِ هم
شـــب بــخـیرهایمان پشــت خـطـهـای مـوبایلـمان جـا نمی مـانـد
بیا
ایــن داســـتان را واقعی کن
خسته ام از این مجازی ها...

در تو گم شدم...

شبیه مه شده بودی

نه میشد در آغوشت گرفت

و نه آنسوی تو را دید

تنها میشد در تو گم شد... که شدم.

آغوشت را میخواهم

بی قرارم امشب...

دلم آغوشت را میخواهد،

تا در آن آرام و رام گوش کنم به صدای قلبت.

و زندگی کنم در هوای نفس هایت،

و عاشق تر شوم.

و نفس هایم به شماره بیفتند

و بیقرار تر شوم...

دلم میخواهد باز

تو باشی

و من

همین و بس...!

تمام هستی ات را دوست دارم

من این حال مستی را که از تو شَق شده، دوست دارم!

من این حال خرابی را که از تو به ویرانی کشیده شده دوست دارم!

من دوست دارم تمامت را ، همین بس نیست؟

از تمامت تا پنهانت را؟

حتی آنچه ندیدم را!

من از وجود تو سرمستم، اگرچه نیستی

اگــرچه بی جواب مانده پیامم

من تو را ،

وجودت را،

تمام هستی ات را دوست دارم،

بازم بــــــس نیست؟

تکلیف من...

بی انصافی توشه کیست؟!

تو ردپای مرا داری؛

تکلیف من چه خواهد بود...

که به دلم نخواهم رسید؟؟

کاش گناهی می کردم...

هر وقت خواستی بدونی کسی دوست داره تو چشاش زل بزن

تا عشقو تو چشاش ببینی...

اگه نگات کرد عاشقته...

اگه خجالت کشید برات میمیره...

اگه سرشو انداخت پائین و یه لحظه رفت تو فکر 

بدون که بدون تو حتماً میمیره...

.

.

.

میدونم الآن رفتی تو فکر!!

زندگی اجبار است...

مرگ انتظار است...

عشق یک بار است...

فکر تو تکرار است...

جدائی دشوار است...

کاش گناهی میکردم که مجازاتش تبعید به قلب تو باشد.

نگاه به تــو

نميدانم...

دل مـن نازک است يا چشمان تـو تــيز!

هر گاه نگاه به تــو می دوزم

بنـد دلـم پاره می شود...

دلم لک زده ... می فهمی لعنتی؟!

 

داستان من و تو از آنجا شروع شد که:

پشت شیشه ی بی جان مانیتور به هم جان دادیم...!

با دکمه های سرد کیبورد، 

دست های هم را گرفتیم و گرمایش را حس کردیم...!

با صورتک ها، 

همدیگر را بوسیدیم و طمع لب هایمان را چشیدیم...!

آهنگی را هم زمان با هم گوش کردیم و اشک ریختیم...!

شب بخیر هایمان پشت خط های موبایلمان جا نمی ماند...!

امروز داستان برگشت...

آغوش هایمان واقعی،

بوسه هایمان حقیقی...

اما با این تفاوت که دیگر من و تو نبودیم،

هر کداممان یک " او" داشتیم...!

پشت شیشه ی سرد مانیتورم،

دلم لک زده برای یک صورتک بوسه...!

لک زده برای یک آهنگ همزمان...

لک زده برای یک شب بخیر...

فقـــط گاهـی... یـــــــادت

 

هی لعنتی !
 اون طوریم کـه تـــو فکر میکنی نیـست
 شایـد عاشقــت بـودم روزی
 ولـی ببین بـی تـــو هـم زنــده ام
 و زنـــدگی میکنـــم ،
 فقـــط گاهـی در ایـن میــــان
 یـــــــادت ،
 زهــر میکند به کامـم زندگــی را

 همیـــن ...

صدای ناقوس

 

صدای

ناقوسی دوباره

در

 انزوای مرداب می آید

چشمانت انتظار کدام ساحل را می کشند

و ترا

جادو گر کدام چراغ ربوده است

که من

در قلبت مرده ام؟

بهانه ام بودی...

 

مدت هاست
بی آن که باشی؛
با تو زندگی کرده ام...
تلخ تر از این؟!

 

خیلی حرف است

 

خیلی حرف است

وفادار دستانی باشی که

یک بار هم لمسشان نکرده ای...

 

مهربانم چه زیبا گفتی...

خوش به حال خط های موازی که عشقشان بینهایت است.

آغوش تو

نزديكت كه مي شوم

از من كه هيچ

آغوش تو از كشيش هاهم اعتراف مي گيرد.

خاطرت باشد...

 

باران بیاید یا نیاید

توباشی یا نباشی

خاطرت باشد یا نباشد

دیگر...

هرگز تنهایی ام را با تو قسمت نمی کنم

و از ته دل به تو می گویم...

نا رفیق!

من خیس از یاد توأم!

از رویا تا واقعیت

 

با تو بودن را تصویر کردم...

بی تو بودن را، تجربه!!

این بود سهم من از رویا تا واقعیت...

«تقدیم به مخاطب خاص»

 

 

تنهايي ات را...

 

تنهايي ات را در پاكت بگذار

و نشاني اش را بنويس راهِ دور!

از بي نشان ترين تنها جواب خواهد آمد...!